پایداری عملکرد دانه، کیفیت نانوائی و تحمل به خشکی ژنوتیپ‌های گندم نان

    تحقیق حاضر روی بیست ژنوتیپ برتر گندم نان به همراه دو رقم شاهد سرداری و آذر-2 در دو منطقه کرمانشاه (ایستگاه سرارود) و کرج (ایستگاه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر) به مدت دو سال زراعی (88-1386) در دو شرایط رطوبتی متفاوت (یک بار آبیاری در زمان کاشت و آبیاری کامل)انجام شد. ژنوتیپ ها در هر آزمایش، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار ارزیابی شدند. نتایج حاصل نشان داد که تعدادی از ژنوتیپ ها دارای شاخص تحمل تنش (STI) بیشتری بودند که در بین آن‌ها ژنوتیپ‌های شماره 1 ORF1.158/FDL//BLO/3/SHI4144/CROW/4/c)  (Jcam/Emu''s''//Dove''s''/3/Alvd/4/MV17/Attila) ،19 (CRR/ATTILA) ، 11 (KATILA-13) و 14 (KAUZ'S'/MACHETE) از نظر پایداری بهتر، میانگین عملکرد بالاتری در هر دو شرایط دیم و آبی داشتند و صفات مرتبط با کیفیت نانوائی در آن‌ها مناسب بود. ژنوتیپ‌های شماره 10 (HAMAM-4) و 12 (KATIA-1) نیز دارای بیشترین صفات مطلوب با کیفیت نانوائی در هر دو شرایط دیم و آبی بودند. با در نظر گرفتن تمامی شاخص‌های محاسبه شده برای صفات مختلف، ژنوتیپ‌های شماره 1، 11 و 19 از نظر تحمل تنش رطوبتی، عملکرد و پایداری عملکرد و ژنوتیپ‌های شماره 10 و 12 از نظر تحمل تنش و کیفیت نانوائی مطلوب برای مراحل بعدی گزینش شدند .